Son sözü hep önsözde söyleyiveren
Tez canlılığımın masumluğundayken daha
ben
En eski sanat nedir bilmem orası muamma
Poetika belki
Ya da söylence
Ya da pandomimdir belki işaret dilinde
Belki de karalama deyip de
Ben gittim şiire sığındım
Dediler ki böyle soğumaz yara
Su gerek belki yangına
Yüzü suyu hürmetine yedi kat yere indim
Bir zerre i damlaya ab-ıhayat bul dediler
Gittim hekimi lokmana bir bildiği vardır diye
Ne ki benden de naçarmış
Ayan beyan ortada da görmezmişiz çoğu anda Su
iziymiş ölümsüzlük iksiri sırlar kitabında yazan O
kitap ki ölümüne saklandıydı kaç bin asır
İfşa olmuş bir hazın gizlenemez utancı
Yok ettim işte elimdeki sonsuz gücü
Görevleri tamamlasaydım ölümsüz olacaktım
oysa, Ve sonra tekrar yola düştüm
Yeniden bulmak için
Belki
Sırrı salık veren balığı saldım denize
Yazık olur dediler
Dediler de
Bi başıma beni yaşama sanatıyla koyuverip
gittiler…sesimle kala kaldım…
önüm arkam sobe!
Kozmosun kalp atışlarıyla yankılanan
Omm sesi bileklerim.
19 Aralık 2022-00.32 Diyarbakır
