Dün, bugün ve yarın

Liseli ve ortaokullu gençler, yeni kuşağımız! Hani Z ve Alpha (Alfa) diye adlandırılan kuşak, dijital bir kuşağımız! Daha sonraki kuşaklar Beta mı, Gama mı adlandırılacak bilemem! Ama bildiğim, bugünümüz nasıl iç açıcı değilse, yakın geleceğimiz de bugünden iyi olmayacak! Umudumu korumak istiyorum. İnsanlık; köleciliği geride bıraktı, engizisyonu aştı ve bugüne ulaştı! Peki, karamsarlığım nereden kaynaklanıyor? Gerçekliği algılamak, moda deyimle, günü doğru okumak; karamsarlık verse de kof bir iyimserlikten daha diri tutar insanı. Günümüzün yeni yetmeleri; biat kültüründen uzaklar, otorite tanımıyorlar! Tamam da ne bir hedefleri ne de bir ütopyaları var ama! Okudukları, dünyaya kulak kesildikleri de söylenemez! Sadece varsa yoksa akıllı telefonlar, bilgisayar, internet; bütün dünyaları bu! Yoksul çocuklarla, ekonomik durumu biraz daha iyi ailelerden gelen çocuklar arasında nüanslar yok değil. Ama bütün çocuklarda görülen ortak özellikler var! Üretimden kopuk, geleceğe güven duymayan, hiçbir şeye odaklanamayan, dağınık, mutsuz ve hırçın haldeler! Marka tutkunu, bunalımlı, sevgisiz, boşlukta ve mutsuz bir kuşak! Günümüzün gencecik çocukları, ortalama yedi ebeveyn değiştiren toplumların kültürüyle devşirilmiş bir kuşak! Sanayisini kurmuş üretim toplumları, bu savrulmayı bir ölçüde tolere edebiliyor. Bizim fosilleşmiş duvarlarımızla çevrili çocukların böyle ortamları da yok! Hem onlardan önceki X, Y kuşağı biz milyonlarca insan köşeye sıkışmışken, günümüz gençlerinin geleceği pek de parlak olmayacak!

YORUMLANAMAYAN

Şarkıları sevmiyorum artık!

Günübirlik insanları da!

Acı veriyorlar bana

Şarkıların yakıcı hüznü!

Ve insanların omurgasızlığı da!

Yorumlayamadığım bir akış bu!

Kimse kimsenin yüreğine su serpmiyor!

Kalabalıklar içinde yalnızsın

Çok insanın tanıdığı biri ve yalnız

Düşmanlığın bir sinsi biçimi olmuş “dostluk”

Ve şarkılar da kederden öldürüyor seni

Heyhat!

Benim sevgili kadar sıcak bildiğim dostluk

Soğumuş, düşman olmuş!

Şarkılar da çift oluklu bir bıçak!

Yüreğine saplanmış!

AYDIN ALP /YÜREĞİNİZİN KAPILARINI KIRACAĞIM J&J YAYINLARI 2019

İnsanlık tarihi boyunca kuşaklar arası fark, şu veya bu ölçüde olmuştur. Hani Nâzım: “Ben babamdan ileri/ Doğacak çocuğumdan geriyim!” diyor ya. Gel gör ki günümüzün yeni yetmeleri, yani Z ve Alpha (Alfa) Kuşağı, 21. Yüzyıl yazılımıyla donanmış. Ne yazık ki çevreleri çepeçevre saran biz büyüklerse 20. Yüzyıl yazılımındayız! Ve geleceğimize damga vurmayı beklediğimiz çocuklar, boşlukta ve çok mutsuzlar! Asıl trajediyse bu kuşağın, ebeveynleri arasında teknolojik farkla oluşmuş makas açıklığı ANLAŞMAYI İMKÂNSIZLAŞTIRACAK KADAR FAZLA!1968 ve 1978 Kuşağımız; toplumu için ölümü göze alan bir kuşaktı. Cesur ve fedakâr bir kuşaktı. Sıkı okuyan, birikimli ve yürekleri insanlarımız ve insanlık için yanan bir kuşaktı! Etik, estetik, politik değerleri vardı!  Ve erk yok etti, bu akrebin bile kıyamayacağı güzelim gençlerimizi. Yeni kuşaklarımızsa toplumsal yapımızın ürettiği sevgisizlik, bencillik, adaletsizlik, riyakârlık, ırkçılık, bağnazlık, hukuksuzluk, eşitsizlik ve okumayı düşünmeyi yok eden bir ezberci eğitimle daraltılan bir atmosferde nobran davranış kalıplarıyla kuşatılmış bir kuşak!  Önceki kuşaklar arasında bir etkileşim vardı. Şimdiki çocukların toplumla bağı çok zayıf! Bir başka trajedi de milenyum sonrası çocukların BEKLENTİLERİ ÇOK FAZLA, OLANAKLARIYSA ÇOK AZ!

Çocuklar yetersiz de biz yeterli miyiz? Bir başka gözlemim de canımı yakıyor! Devrimci, demokrat, sosyalist, sol kesimdeki bazı eski tüfeklerin “tutuculukları”! Dünya alt üst olmuş, bunların daha da kafalarında “Kolhoz-Solhoz”lar! Sözünü ettiklerim taşrada yaşayanlar falan da değil! İstanbul, Ankara, İzmir, Antalya, Bursa gibi metropollerde yaşayanlar! Sanki zaman bunlar için donmuş! Gençken ne ezberlemişseler, o! Ve toplum için serçe parmağını da oynattıkları yok. Ve üstelik her şeyin kendiliğinden değişeceğini de umuyorlar! Yaşadıkları ve düşündükleri arasında hiçbir bağ da yok!

‘’ÖĞRENİLMİŞ’’ SOL

Te Cetveli düzgünlüğünde

‘’Öğrenilmiş’’ bir umut bu!

Fosilleşmiş bir taş kadar durgun

Serçe parmağını bile oynatmıyor!

Hayat deviniyor, baş döndürüyor!

Hiçbir akasyaya yağmur

Hiçbir şarkıya nota olmuyor!

Hem çarkların içinde bir dişli

Hem de ‘’kazanacağız’’ diyor!

Ve zerrece değişmeden

Büyük dönüşümü bekliyor! AYDIN ALP

Diyeceğim toplum olarak işimiz zor! Dünümüz yok edildi, bugünümüz ateş altında! Ya yarın, yarınlarımız ne olacak? Sevgiler, saygılarımla… AYDIN ALP