Anmaya ilişkin Wêjegeh Amed'den yapılan duyuruda şu ifadelere yer verildi: “İçinden geçtiğimiz bu zor dönemde, acılarımızı paylaşmak ve tüm zorluklara rağmen yaşamı kucaklayarak bize yol gösterici olmuş kültürel değerlerimizden güç almak için bir araya geliyoruz. Diyarbakır'ın kültür ve sanat hayatından iki değerli şahsiyet Mihemedê Nenîyasî ve Zîlan Tîgrîs’i, onların yaşamları ve çalışmalarına tanıklık etmiş yakınları ve dostları Udi Yervant, Koçer, Mihemedê Tapê, Zeynep Yaş, Ferat Memetoğlu, Deniz Karakaş, Zilan Alparslan ve Cemalê Nenîyasî'nin katılımı ile A. Rahim Kılıç'ın moderatörlüğünde 25 Mart saat 15.00'te Wêjegeh Amed'de anıyoruz.” Mihemedê Nenîyasî Mihemedê Nenîyasî, 1947 yılında Lice’nin Nenîyas köyünde, dengbêj geleneği ve sözlü kültürünün en canlı haliyle yaşatıldığı bir ailede dünyaya geldi. Dedesi, babası, amcaları ve dönemin tanınmış dengbêjleri tarafından evlerinde kurulan dengbêj divanlarının kilam ve şarkıları ile büyüdü. Köyde çiftçilik yaparak geçimini sağlayan ailesi ile 1968 yılında Diyarbakır kent merkezine taşındı. Bir yandan esnaflık yaparken dengbêjlik geleneğini eş dost divanlarında sürdürdü. 2005 yılında Diyarbakır’da Dengbêj Evi’nin kurulmasıyla, kardeşi Cemalê Nenîyasî ile Dengbêj Evi’nin en tanınmış dengbêjlerinden biri oldu. 2022 yılında somut olmayan kültürel mirasın taşıyıcısı vasfı resmiyet kazanan sanatçı, kilam icra usülleri ile derlediği ve kendine ait onlarca eseri ile Kürt sözlü kültür geleneğinin Dengbêjlikle genç kuşaklara aktarılıp geleceğe taşınması için uzun yıllar emek verdi. Zîlan Tîgrîs Zîlan Tîgrîs 1972 yılında Diyarbakır’da, Ermeni bir anne babandan Ermenice, Kürtçe’nin iç içe olduğu bir evde dünyaya geldi. Özellikle annesi Cemile Hanım, müziğe olan ilgisi ve Kürtçe müzikte kadının varlığını ve kadın özgürlüğünü görünürleştiren Ayşe Şan ile olan yakın arkadaşlığı nedeniyle Zîlan Tigrîs’in müziğe olan ilgisinin en önemli destekçisi oldu. Diyabakır’da tamamladığı ilk, orta ve lise öğrenimi boyunca kılam ve şarkılara olan ilgisi, 1990 yılında Diyarbakır Belediyesi bünyesinde kurulan ilk halk müziği korosuna seçilmesi ile profesyonel bir boyut kazandı. Belediye bünyesinde uzun yıllar devam eden müzikal ve kültürel çalışmalar yürüttü. Diyarbakır’da ilk çocuk korosunu, ev hanımlarından oluşan ilk kadın korosunu ve gençlik korolarını oluşturup yıllarca şefliğini yaptı. Bu çalışmaları sürerken, 2006 yılında Dicle Üniversitesi konservatuarında ses eğitimi aldı. 1992 yılında ‘Îro’, 1998’de ‘Adlê’ adlı iki Kürtçe albüm , 2018’de ise ‘Geliver’ adlı Türkçe bir albüm hazırlayan sanatçı, yıllarca coğrafyanın çok dilli ve çok kültürlü dünyasının kökenlerini ve zenginliklerini açığa çıkaran, halkların ve kültürel miraslarının dilleri ile varolabileceğine müziği yoluyla vurgu yapan, müziğin birleştirici yanını sanatın tüm imkanları ile güçlendirmek için çalışan projeler üretip hayata geçirdi.