- anasının ardından
meleyemeden ölen kuzular
sizleredir ağıdım -
gerçek kılacağım düşlerim vardı daha
sevdiklerimle çıkacaktım sabaha
selamlayacaktım güneşi
birden söndü ışıklar
koptu kıyamet
ölümün soğuk yüzüydü gece
canlara doymayan
obur bir mezardı yarılan yer ruhumuzu içine çeken burgaçtı çatlayan gök
üstümüze üstümüze gelen devdi dalgalarıyla deniz
suda boğuluyor
karada dağılıyor
savruluyorduk havada
hiç mi uyumayacaksınız ey gafiller
kimse kaçamaz düşlerinden
bebeler öldü sizin yüzünüzden
kanın
gözyaşının
ve terin
kurudu tuzu
bastık bağrımıza
acımıza ağrımıza onları
öyle dağladık yaramızı
anne ölmeseydin sen
bir öpeni olmalı insanın
acıyan yerinden
